Uprowadzenie #13

Od nienawiści do miłości

8 kwietnia 2013 roku.

Oczami Agaty

Ubudziłam się, kręciło mi się w głowie. Mdliło mnie strzasznie, nie wiedziałam co się dzieję. Szybko pobiegłam do toalety i zwymiotowałam. Myśłałam, że to za trucie, ale jednak. Szybko sięgłam po kosmetyczkę mojej siostry, przeszukałam kosmetyczkę i znalazłam testy ciążowe. Nie jestem pewna czy to jest ciąża, ale miliłam się. Test wykarzał, że jestem w ciąży! W ciąży! Poszłam do mojego pokoju się przebrać. Ubrałam na siebie https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha2wwXXLdaSmBhar5Bbuw69sjvnpU2CtR6IPmLHXeCpOqnz9ouBvBRVo_Tpj2GsG7N-P7bocuD8OGL4cXE4SzHab5evCJQtA-WegBbzFkLBUNP81c4_dpio1z2nku-bjc2bsd6xXcU7sTk/s1600/e2977l74.png . Kto jest ojcem dziecka? O nie. To nie prawda. Louis jest ojcem?! Co ja mu powiem? A co rodzicom? Muszę wziąć się w garść i zajdę na dół i powiem  o ciąży. Zeszłam na dół, mama, tata i siostra byli w jadalni.
-O, Agatko zeszłaś na dół.-powiedziała mama-Zjedź śniadanie.
-Nie dziękuje.-powiedziałam-Chcę wam coś powiedzieć.
-Mów słończe.-powiedział tato.
Wzięłam głęboki wdech, zamknęłam oczy.
-Jestem w ciąży.-powiedziałam.
Spojrzałam na rodziców mieli zdziwione miny. Wiem co będzie krzyk i szlaban do końca życia.
-To wspaniała nowina.-powiedziała mama.
-Przyjme tą karę...Co?
-Co?!-powiedziała Kamila-Cieszycie się, że ona jest w ciąży?! Na mnie to byście krzyczeli!
-Kamilo uspokuj się.-powiedział tato.
-To ja wiem kto jest ojcem twojego dziecka.-powiedziała Kamila-To ten niejaki Louis który jest od ciebie o sześć lat starszy.
Wypaplała to. Ale skąd to wie? Zuza. Uduszę cię Zuza, za to. 

Oczami Louisa

Stanęłem autem pod dom Agaty. Z tyłu Harry z Zuzą o coś się sprzeczali. Gdy nagle weszła Agata do auta. Była czymś zmartwiona. 

-Ta dwójka.-powiedziałem.

-Nie przeskadza mi.-powiedziała Agata-To jedziemy?

-Jasne.

Samochód ruszył. Włączyłem radio leciała jakaś tam Polska piosenka.

-Uwielbiam tą piosenkę!-powiedziała Zuza

-A jest jakaś której nie lubisz?-powiedział Harry

-Są.-poweidziała Zuza- Ale piosenka ,,1 2 w góre ręce'' z polskich najbardziej lubię.

Oczami Zuzy

-Laura!-powiedziałam odbiegając do mojej przyjaciółki Laury.

-Zuza!-powiedziała Laura-A gdzie twój ogon?

-Mój ogon?

-No Agata.

-Jestem.-powiedziała Agata trzymając za ręke Louisa.

-To widzimy się później.-powiedział Louis przyciągając do siebie Agatę i ją pocałował.

-Zaraz zwymiotuje.-powiedziała Laura.

-Ciesz się, że to nie to gorszę.

-Pff.

Agata odsuneła się od Louisa. Louis miał już odchodzić gdy nagle, podbieg do niego Michał i walnął go w twarz.

-Michał!-powiedziała Agata-Oszalałeś?!

Michał nie zwracając na słowa Agaty, walnął ją i straciła przytomność. Louis widząc, że Agata leży nieprzytonma na ziemi. Wkurzył się i zaczął się bić z Michałem.

-Czy oni porwariowali?-powiedziała Laura.

-Na to wygłada, że tak.

-Zabierzcie z stąd Agatę!-powiedział Louis-Macie kluczyki! Harry zawiezie was do szpitala!

Złapałam kluczyki, Laura podniosła Agatę i truchtęm biegłyśmy do auta Louisa.

Oczami Harrego

Siedziałem samotnie w aucie Louisa. Gdy nagle otworzyły się drzwi i do auta wpadła Zuza i jakś drobna blondynka, trzymająca za ramię Agatę.

-Co się stało?-powiedziałem.

-Agata straciła przytomność.-powiedziała Zuza-Musim ja zawieść do szpitala.

-A gdzie jest Louis?

-Louis jest teraz czymś zajęty.-powiedziała drobna blondynka- A jeszcze jedno, jestem Laura. Znasz mnie jako panienka Dawson.

-A no tak to ty.

-Harry prowadzisz.

-Dlaczego ja?

-Bo my nie mamy prawa jazdy.

-Zgoda.

Usiadłęm na miejscu kierowcy, Zuza usiadła po mojej prawej, Laura wraz z nieprzytomną Agatą siedziały z tyłu.

Oczami Laury

Siedzieliśmy nie cierpliwie, przed salą w której lekarze wzieli Agate. Zuza próbowała nie okazywać zdenerwowania, ani też smutku. Harry coś tam sobie liczył. 

-Louis.-powiedział Harry

-Ta-a.-powiedział Louis-Co z Agatą?

-Nie wiem tego jeszcze.-powiedziała Zuza.

-Louis, stary jak ty wyglądasz.-powiedział Hazza.

Louis był cały mokry, do tego jeszcze miał podbitę oko.

-E, tam. Da się żyć.

-Michał, jest człowiekiem nerwowym, no i zakochany w Agacie.-powiedziała Zuza.

Z sali wyszedł lekarz, wszyszczy wstaliśmy i czekaliśmy co powie.

-Waszej przyjacółce nic nie jest.-powiedział lekarz- Straciła przytomność, czasami to się zdarza. Panienka Lunatic musiała być czymś zeszkowowana i też coś ją martwiło. 

-A wie pan, może co?-powiedział Louis.

-Ciąża.-powiedział lekarz.

-Ciąża?-powiedział Louis wraz z Zuzą.

Agata jest w ciąży? Będzie miała dziecko? No to sę zrobiła.

Oczami Zayna

Siedziałem przywiążany, ręce mi zdrętwiały od tego przes czały czas trzymania w jednej pozycji prze całą noc i prawie dnia. Drzwi się otworzyły i do pokoju weszła, ona. Ta która mnie tu przywiazała.

-Jak minął ci dzień?-powiedziałem.

-A. Tak sobie.-powiedziała Laura, bo tak miała na imię.

-Mówisz tak, żebym się nie martwił.

Ja się o nią martwie? Przecież jej  nienawidzę. Laura podeszła do mnie i rozwiązała mi ręcę i nogi. Wstałem, a ona odeszła.

-Coś się działo. I cię to martwi. 

-Agata.

-Co, Agata?

-Straciła przytomność i jest w ciąży! A ojcem dziecka jest Louis.

-Louis?!

-Tak on!

Laura zakryła twarz rękami. Podeszłem do niej i ją przytuliłem.

-Kochana, nie powinasz mi to ukrywać.

,,Kochana''. Czy ja to powiedziałem?

-Nie mam ochoty rozmawiać.

-A całować?

Przybliżyłem moją twarz do twarzy Laury i zaczełem ją całować.   Nienawidziłem jej, ale teraz czuję, że ta nienawiść to naprawdę była miłość. Kochałem ją. Laura zaczeła sie od demnie odsuwać, chciałem żeby ta chwila twała wiecznie.

-Kocham cię.-powiedziałem.

Oczami Zuzy

-Martwi cię stan Agaty?-powiedział Harry.

Byliśmy w moim pokoju. On siedział na moim łóżku, a ja przechadzałam się po pokoju.

-Tak.-powiedziałam podchodząc do radia i wsadająć pierwszą lepszą płytę i włączyłam radio.-Znam Agatę tak jakby od piaskownicy. Była moją jedyną przyjaciółką w Polsce. 

-Y?

-Mieszkałam, albo w Londynie, albo w Karifolni, a czasami w Polsce. 

Radiu leciała piosenka Hatsune Miku - Neverland.

Harry obiął mnie w pasie, zgarnął mi z czoła włosy.

-Rozumiem.-powiedział Hazza-Troszczysz się o nią. 

-Troszczę się. Traktuję Agatę jak siostrę, której nigdy nie miałam.-powiedziałam.

-Kocham cię.-powiedział Hazza całując mnie w czoło.

-Wiem o tym.-powiedziałam.

-Zuza!-uszłyszałam krzyk mojej mamy.

-Tak mamo?

-Zejdz na dół! Mamy gościa!

Jakiego gościa? Spojrzałam na Harrego i wyszłam z pokoju.

_______________________________

Rozdział jest.

A dziękuje za kawałek pomocy, Laura :)

Dedykacja dla: Agaty i Laury

:)