Ever Ever After #7

You & I

20 grudnia 2014

~Laura~

-Trzeba, już zacząć ćwiczyć.-powiedział Zayn.

-Jak finał jest dopiero ósmego stycznia.-powiedziałam-Mamy czas.

-Wcale, że nie. Za niedługo święta i do ósmego stycznia szybko minie.
-Dobra. To jakiej ma się piosenki uczyć?
-Coś wymyślimy.
-Ta. To ja prędzej wymyśle imię dla dziecka.
Zayn uśmiechnął się i pocałował mnie w policzek.
-Tak więc, jak będzie miało na imie nasze dziecko?
-Nicola Wiktoria Malik.
-To jaką piosenke będziesz śpiewać?
-Hm...Wiem! ''You & I''.
-Okey.
-Zayn, nie wiedziałam jak ci powiedzieć, że będziesz ojcem.-mówiłam przez łzy.
-Spokojnie.-powiedział mój mąż.
-Zayn, naucz mnie śpiewać ''You & I''.
-Dobrze. Choć.
Zayn mnie pocałował i poszliśmy śpiewać.

~Harry~

-A może ta?-powiedziałem.

-Nie.-powiedziała Susan.

-To wreście jakąś choinkę kupimy czy nie?

-Tak strasznie jestem wkurzająca?

-Niestety, tak.

-To może. Po czekam w aucie, a ty w spokoju wybierzesz choinke.

-Nie.-powiedziałem i obiełem Susan w pasie.

-Ludzie się na nasz patrzą.-powiedziała Sue.

-A niech sobie patrzą na nas.

Przybliżyłem moją twarz do twarzy Susan, czułem jej oddech.

-A gdzie jest Darcy?-powiedziała Susan uwalniając się z moich objęć.

Było tak blisko.

-Nie wiem.

-Nie mów, że ją zgubiliśmy!

-Yyy...raczej nie.

-No pięknie.

-Spokojnie. Znajdziemy ją. Napewno nie poszła za daleko.

~Darcy~

Dziwni ludzie na mnie patrzyli. Trzymałam w ręce mojego misia Fele. 

Miś Darcy

-Chłoinka.-powiedziałam sama do siebie, kiedy zobaczyłam duże zielone drzewko.

-Darcy, gdzie tu się szlajałaś?-uszłyszałam głos mojego taty, kiedy ktoś wziął mnie na ręce.

-Tata.-powiedziałam, wtulając sie w klatkę piersiową mojego taty.

~Susan~

Darcy się znalazła. Co za ulga. Nagle zaczęło mi się kręcić w głowie.

-Susan!-uszłyszałam głos Harrego.

Kiedy nagle nastanęła ciemność.

15 minut później...

~Harry~

Wkółko chodziłem po korytarzy w szpitalu, przed wejściem do sali do której zabrali Susan. Darcy siedziała na krześle i machała nogami w powietrzu i gadając do pluszowego misia. Dziwi mnie to, że Darcy jest taka spokojna. No tak przecież jest dzieckiem. Nagle ze sali wyszedł lekarz.

-Co jest z Susan?-powiedziałem.

-Mam złą i dobrą wiadomość.-powiedział lekarz-Zła jest taka, że panna Peace jest w krytycznym stanie i w śpiące i nie wiem czy się obudzi. A dobra wiadomość to taka, że urodziła dwójke zdrowych dzieci.

Śpiączka,

Krytyczny stan,

Może nigdy się nie obudzi,

Dwoje dzieci,

Do tego zdrowe.

-Jak to urodziła dwójke dzieci?-powiedziałem-Przecież mi mówiła, że poroniła.

-Może lekarz, pomylił się w badaniach.

-Yhm. A mógłbym zobaczyć te dwoje dzieci?

-Oczywiście. Pierwsze piętro drugie drzwi po prawej.

-Dziękuje.

***

-Gdzie idzemy?-powiedziała Darcy.

-W jedno takie miejsce.

-A w jakie?

-A niespodzianka.

-A powies mi jaka to niespodinka?

-Wtedy to nie będzie niespodzianka.

Doszliśmy do drugich drzwi po prawej. Zapukałem w drzwi. Drzwi otworzyły się.

-Dzień dobry.-powiedziała pielięgniarka-W czym mogę służyć?

-Chciałem zobaczyć dwójke dzieci, które urodziła moja narzeczona.

-Jak nazywa się pana, narzeczona?

-Susan Peace.

Pielęgniarka podeszła do szafki w której znajdowały się akta urodzenia. Szukał coś przez dwie minuty, kiedy znalazła i podeszła do mnie.

-Jak ma pan na imię i nazwisko?

-Harry Styles.

-Proszę za mną, panie Styles.

-A czy mogę wziąść ze sobą moją córkę?

-A ile ma lat?

-W marcu skończy pięc lat.

-Nie zabardzo. Ale zrobie ten jeden wyjątek i pozwole.

-Dziękuje.

-Tylko musi być cicho.

-Dobrze.-powiedziałem-Darcy.

-Tak tatusiu?-powiedziała Darcy.

-Chodz tu.-powiedziałem i wziełem Darcy na ręce-Teraz będziemy iść tam i będziesz musiała być cicho. A jak nie będziesz cicho to nici z niespodzianki.

-Bede cichutko.-powiedziała Darcy.

***

-Tutaj.-powiedziała pielęgniarka.

-Trzymacie dzieci w różnych salach?-powiedziałem.

-To jest sal, do której trafiają dzieci porzuczone przez rodziców lub jak w dzisiejszym przypadku.

-Yhm.

W sali było tak z siedem małych łóżeczek, wszystkie były puste. Oprócz jednego, w którym leżały dwoje dzieci.

-Proszę. O to pańskie dzieci.-powiedziała pielęgniarka.

-Czy mógłbym zostać, kopie akt urodzenia dzieci?

-Tak, oczywiście. Zaraz przyniosze.

Pielęgniarka wyszła. W sali zostałem tylko ja, Darcy i dwójka dzieci.

-Darcy.-powiedziałem cicho, żeby nie obudzić niemowlęci.

-Tak?

-Chciałabyś mieć rodzeństwo?

-Tak.

-To proszę o to one.

Delikatnie pochyliłem się nad łóżeczkiem w którym leżały dwoje dzieci. Zauważyłem, że Darcy się uśmiecha, gdy nagle się do mnie przytuliła.

-I co podoba się niespodzianka?-szepnełem Darcy do ucha.

-Tak.

-Proszę, kopie akt urodzienia dzieci.-powiedziała pielęgniarka.

-Dziękuje.-powiedziałem i wziąłem od pielęgniarki brązową teczke.

Poszadziłem Darcy na krześle, a ja usiadłęm obok niej. Otworzyłem teczkę, w środku były dwie kartki. Na pierwszej pisało:

,,Imiona: Harriet Eleanor. Nazwisko: Styles. Płeć: Dziewczynka. Kolor oczów: Zielone. Kolor włosów: Brąz. Rodzice: Susan Mara Peace i Harry Edward Styles. Data urodzenia: 20 grudnia 2014 roku, o godz. 15:43.''

A na drugiej:

,,Imiona: Louis Luke. Nazwisko: Styles. Płeć: Chłopiec. Kolor oczów: Brązowe. Kolor włosów: Ciemny lub jasny blond. Rodzice: Susan Mara Peace i Harry Edward Styles. Data urodzenia: 20 grudnia 2014 roku, o godz. 15:43.''

Czyli ta mała dziewczynka to Harriet, a ten mały chłopczyk to Louis. Trochę nie ogarniam. Wstałem wziąłem Darcy na ręce.

-Kiedy bym mógł odebrać dzieci?

-22 grudnia.

-Dziękuje.

~Susan~

Słyszałam pipkanie jakeś rzeczy i rozmowy ludzi, tylko co drugie słowo. Czyli jeszcze żyje.

A mogę otworzyć oczy? 

Pytasz sama siebie, Zuza?

Tak, Susan pytam się sama siebie. Szęśliwa?

Nie.

A dlaczego nie?

Bo ty Zuza jesteś czasami taką blondynką.

Mówi to ja sama.

Tak. Tylko ja jestem Susan, a ty Zuza.

Nie jesteśmy w książce Stephenie Meyer ,,Intruz''. I Susan i Zuza  to ta sama osoba.

Chyba.

Nie dziwie się Harremu, że go czasami wkurzam. Naprawdę jestem taka irytująca.

Brawo! Wspaniałe odkrycie!

Przymknij się.

~Cinderella~

Leżałam na łóżku w moim pokoju i czytałam książke. Kiedy nagle do pokoju weszła Clara.

-Co chcesz?-powiedziałam.

-Była tu przed minutą twoja mama.-powiedziała Clara.

-Tak. A co chciała.

Clara otworzyła szerzej drzwi i zobaczyłąm dwuletniego chłopca

Tony James Maslow (syn Cinderelly i James'a)

trzymającego Clare za ręke.

-Pozdrawia cię i całuje.-powiedziała Clara-Kazała mi przyprowadzić chłopca.

-Zostawiła Toniego?-powiedziałam-Wiedząc, że studiuje?

-Powiedziałam to twojej mamie to samo. Ale ona powiedziała, że nie ma jak zająć się wnukiem.

-Ja też za bardzo nie mam jak.

-Pomogę ci. Ja będe się zajmować twoim synem jak ty będziesz w szkole, a ty poszkole. Co ty na to?

-Zgoda.-powiedziałam-Dasz mi Toniego?

-Tak.

Clara wzięła mojego syna na ręce i następnie posadziła go obok mnie.

-Jeśli coś będziesz chciała. To jestem w swoim pokoju.-powiedziała Clara zamykając drzwi.

-Mama.-powiedział Tony, przytulając się do mnie.

Uśmiechnęłam się i pocałowałam syna w głowę.

___________________________________________________________________

I siódmy. Yeah :)